Het is gewoon te veel

Volgens TNO/CBS hebben 1 miljoen Nederlanders last van burn-out-achtige klachten.

Achter mezelf aanrennen

Dit nog even en dat nog even. O ja morgen moet ik nog even ..... Hoe moet ik dat allemaal gaan doen. Ik heb overzicht nodig. Maar ik moet door. Mensen zijn afhankelijk van mij. Oeps, wat ben ik nu weer vergeten. Soms denk ik dat het allemaal niet red. Ik heb moeite om te stoppen.

Thuis loopt het soms ook niet echt lekker. Waar ben ik mee bezig? Ik moet meer ruimte maken voor mijn gezin? Misschien moet ik keuzes maken. Ik doe toch hartstikke mijn best. Binnenkort weekend, vakantie of ik ga het rustig aandoen na dit project.

Doorgaan, doorgaan en je dan verliezen in je werk. Als je bezig bent, hoef je even niet na te denken. Gewoon doen, goed bezig. En natuurlijk ook wel de kick van 'ik kan dit allemaal'. Ik hoor erbij. Hoe is het? Druk, druk, druk! Het kenmerk van een geslaagd iemand in onze maatschappij.

Ik zag het al lang aankomen

Mensen die ‘geveld’ zijn door een burn-out geven vaak aan dat ze het eigenlijk al lang voelden aankomen. Het begint sluipend. Op het werk waarderen ze het enorm dat je heel erg hard werkt en dat voor jou het werk op de eerste plek staat.

Er is vaak niet echt tijd om stil te staan. Het onderliggende gevoel van onvrede en vermoeidheid kunnen zo heftig zijn, dat je zelfs gaat vermijden om stil te staan. Het slapen gaat vaak ook niet al te best.

Door dit alles worden je beoordelingsvermogen en je oplossend vermogen geminimaliseerd. Jezelf negeren wordt dan een gewoonte en voor sommige mensen zelfs een overlevingsstrategie.

"Druk, druk, druk
Mijn agenda is een eigen leven gaan leiden"

- Loesje -

Ik kan niet stoppen

‘Hoe moet dat als ik het niet doe?’ ‘Wat zullen ze niet van me denken als ik grenzen aangeef?’ Het is een automatisme; zelfs als je je voorneemt het rustig aan te doen, schiet je er gewoon weer in.

Als deze situatie lang voortduurt, komt steeds vaker het moment voor dat je geen uitweg meer ziet. 'Stel dat je stopt wat dan?' Die onzekerheid kun je er vaak niet nog bij hebben. Dan maar beter doorgaan.

Er is een uitweg

Deze begint met erkenning dat er een probleem is ontstaan met alle drukte. Dan moet er de wil zijn om te veranderen. En het besef dat willen alleen niet voldoende is.

Wanneer de burn-out heftig is, kan het helpen om een gespecialiseerde mindfulness voor burn-out training te volgen of misschien zelfs een persoonlijk traject te doorlopen met een therapeut of coach.

In ieder geval helpt het om dit systematisch aan te pakken met enige hulp. De achtweekse mindfulness training helpt om uit de automaat te stappen en om momenten van (relatieve) rust te creëren. Van hieruit kun je de regie in je leven weer langzaam oppakken. Mindfulness helpt ook om zaken te verwerken, waardoor je ook de eventuele onderliggende problematiek aanpakt. En dat allemaal met kleine stapjes. Als de accu ver leeg is dan is er soms wat tijd nodig om hem weer langzaamaan te vullen.

Erkenning, intentie, hulp en kleine stapjes.

Naar de locatie-pagina